Net voordat we de paddock instapte zei ik tegen haar dat paarden vaak een signaal blijven herhalen, totdat we luisteren en het oppakken. Ik sta weer een keer aan de andere kant en laat me coachen.
Ik begin met contact maken. Contact maken met Jax is niet moeilijk. Jax is graag bij me en ik ben graag bij hem. Ondertussen kijkt de coach toe. Jax heeft de neiging om me vast te houden, ook terwijl ik in gesprek ben met de coach. Hij bijt niet, maar hapt in mijn jas en houdt deze vast. Eigenlijk continu tijdens het gesprek blijft hij dit doen.
Ik ga een rondje lopen en Jax volgt. Het happen wordt minder. Ik voel dat hij volgt en nog steeds dichtbij is. Tijdens het samen lopen voel ik me meer ontspannen. Zodra ik stil sta en probeer antwoord te geven op de vragen van de coach begint Jax weer wat fanatieker aan me te plukken. Tot het moment dat ik het toch echt wat vervelend begin te vinden. Ik probeer duidelijker mijn grens aan te geven en zeg een keer stevig "NEE". Jax neemt iets meer afstand en ik voel dat ik dat dus ook lastig vind. Ik wil graag dichtbij. Dus doe ik weer een stap naar hem toe. En natuurlijk begint het happen weer.
Zou het een grenzen thema zijn? Want ja, ik vind het inderdaad wel lastig om grenzen aan te geven en nee te zeggen. Soms ben ik ook bang dat ik met mijn nee het contact verlies en dat is het me vaak niet waard. Dus accepteer ik dan toch maar weer dat er over mijn grens heen gegaan wordt. Ik probeer het volgende; ik teken een cirkel in het zand die staat voor mijn ruimte. En Jax moet daarbuiten blijven. Dat is nog niet zo eenvoudig. Ik duw hem elke keer weer een stukje terug. Ergens ben ik misschien ook wel blij dat hij telkens weer terugkomt.
En dan vallen er plotseling een heleboel kwartjes. Ik voel het gebeuren. Ik sta in mijn cirkel en heb Jax weer een stukje terug geduwd. Ik haal een keer diep adem en voel, voel mijn lijf en mijn voeten op de grond. Ik laat los. En Jax staat rustig naast me. Geen happen, geen fysiek contact, maar wel degelijk in verbinding. Dit is fijn.
Loslaten is een thema wat ik niet met mijn hoofd moet willen doen. Loslaten heeft meer te maken met overgave en vertrouwen. Voor mij is overgave zo lang een synoniem geweest voor opgeven. En nu voor het eerst voel ik tot diep in mijn ziel wat het verschil is. En zo blijven we een tijdje staan, in stilte en ontspanning. Jax heeft mij iets geleerd (en ik vermoed dat ik ook voor Jax iets heb kunnen betekenen).
Wat is het toch mooi om de andere kant ook zo af en toe te mogen ervaren en weer te snappen hoe belangrijk de ervaring is. Ik ben sterk met mijn woorden, maar ze kunnen me zo af en toe ook danig in de weg zitten. Nu, voorbij de woorden, voel ik wat loslaten voor mij betekent. De antwoorden komen in deze sessie niet uit mijn hoofd, maar vanuit mijn lijf.
Dankjewel Jax voor deze mooie les.
Wil jij ook ervaren wat je van de paarden kunt leren?
En wil je je eigen begeleidingsvaardigheden optimaliseren?
Bekijk dan meer informatie over mijn 3-daagse programma.
Gratis tips ter bevordering van begeleidingsgesprekken
Wil jij....
Leren hoe je nog meer zonder oordeel kunt luisteren?
Hoe je effectievere begeleidingsgesprekken kunt voeren (in de beperkte tijd die je beschikbaar hebt)
Hoe je kunt voorkomen dat iemand in de weerstand schiet?
Hoe je openingen kunt creëren als je met iemand te maken hebt die er eigenlijk niet wil zijn?
Met de M.E.L. methode voer je persoonsgerichte gesprekken waarin jij de ander moeiteloos, eerlijk en liefdevol begeleid naar ander gedrag.
Daarmee dragen jouw begeleidingsgesprekken bij aan een hogere kwaliteit van leven EN ze geven jou als professional meer voldoening.
